Ocena użytkowników: 5 / 5

Szczegóły: Opublikowano: 18 marzec 2009

sezon pszczelarski 2009 Prace pasieczne rozpoczynamy pod koniec zimy przesłuchaniem rodzin pszczelich, konserwacją uli, ramek i sprzętu, przygotowaniem ramek z węzą, ścieśnianiem gniazd rodzin pszczelich i uzupełnianiem brakujących w rodzinach zapasów oraz walką z motylicą. Ilość roztoczy warrozy w rodzinie pszczelej zminimalizowaliśmy w miesiącach wrzesień, październik.

Pierwszą czynnością, którą wykonujemy na początku marca jest przesłuchanie rodzin pszczelich, celem sprawdzenia ile rodzin przetrwało po długim okresie zimowli i w jakiej są kondycji. W tym celu posługujemy się gumowym wężykiem długości 50 cm i średnicy 1,5 cm. Przez wylotek wkładamy jeden koniec wężyka do środka gniazda. Drugi koniec wkładamy do ucha. Wprawny pszczelarz potrafi rozpoznać w ten sposób w jakiej kondycji przezimowały poszczególne rodziny. Na początku marca niektóre matki pszczele rozpoczynają czerwienie. W takiej rodzinie słychać miarowy mocny pogłos pracujących pszczół. Tam, gdzie matka nie czerwi, bądź występuje mała ilość pokarmu pogłos rodziny jest słaby i przytłumiony. Kiedy panuje w rodzinie głód - słychać pogłos szeleszczących liści, podobny do odgłosu chodzenia po suchych liściach w lesie. Kiedy rodzina nie ma matki słychać głosy pojedynczych pszczół, zawodzące. Należy pamiętać, aby podczas przesłuchania rodzin zachowywać się cicho, bez zbędnego zakłócania spokoju pszczół, jak najmniej inwazyjnie. Po przesłuchaniu rodzin mamy wstępny obraz zimowli naszej pasieki. Ule i ramki rodzin, które osypały się należy oczyścić i zdezynfekować. Najlepiej 5% roztworem sody kaustycznej.

Rodziny, w których jest głód, bądź są zbyt małe zapasy, należy podkarmić ciastem wykonanym z cukru pudru, miodu i drożdży (na przykład na 1,5 kg cukru pudru dajemy 1 kostkę drożdży i trzy łyżki stołowe miodu). W tym celu otwieramy jedną beleczkę na drugiej ramce od wylotka, dajemy 20 dkg ciasta i zamykamy beleczkę. Nie wolno otwierać beleczki przy ramce, gdzie wyczuwamy ciepło powałki. Tam bowiem matka rozpoczęła czerwienie. Czynności te wykonujemy nawet przy niskich temperaturach +4, +5°C, aby ratować przed osypaniem się z głodu zagrożone rodziny.

Kolejną czynnością na przedwiośniu, którą wykonujemy niezwłocznie, jest zwężanie gniazd. Pozwali to rodzinom pszczelim na zaoszczędzenie energii i zapasów. Radykalnie zwiększy ciepłotę gniazda i umożliwi matce intensywniejsze składanie jajeczek. Ten zabieg należy wykonać przy bardziej sprzyjającej pogodzie.

Kiedy dzień jest bezwietrzny, świeci słońce, a temperatura w cieniu dochodzi do 10°C przystępujemy do zwężania gniazd. Od trony wylotka (gniazdo ułożone na ciepło) najczęściej wyjmujemy dwie, do trzech ramek gniazdowych i dajemy zatwór, po przesunięciu do przodu ula pozostałych ramek gniazdowych. Zwężamy w ten sposób gniazdo, aby pszczoły odsiadywały wszystkie pozostawione w gnieździe ramki z zapasem pokarmu po zimie. Zmiana ciepłoty gniazda spowoduje, że pszczoły dokonają masowego oblotu oczyszczającego, a matki zaczną intensywne czerwienie. Po sile tego oblotu stwierdzimy kondycję i witalność rodzin, które przezimowały. Zwężone w ten sposób gniazda pszczele zapewnią pszczołom szybki rozwój wiosenny i dojście do siły na wczesne pożytki z drzew owocowych i mniszka lekarskiego.

Niezmiernie istotne w okresie przedwiośnia jest zwalczanie motylicy, która czyni spustoszenie wśród przechowywanych w pomieszczeniu ramek zapasowych z woszczyną. Lawenda jest rośliną, która odstrasza motylicę. Także istnieją środki chemiczne do zwalczania motylicy. Są one jednak nie w pełni skuteczne. W temperaturze powyżej +5°C motylica rozwija się niezależnie od stosowanych środków. Z pewnością wymienione środki hamują i ograniczają jej rozwój. Nie zapobiegają jednak całkowicie rozmnażaniu się motylicy. Najskuteczniejszym sposobem, eliminującym rozwój motylicy jest utrzymywanie w pomieszczeniu z ramkami woszczyny niskiej temperatury, tj. temp. do +5°C. W takiej temperaturze motylica nie rozwija się.

Jak możemy zapewnić w pomieszczeniu temperaturę do +5°C?

Jest prosty sposób. Pomieszczenie z ramkami powinno być szczelne izolujące od wpływu temperatury zewnętrznej (styropianowe ścianki). Do pomieszczenia z ramkami doprowadzamy rurę metalową o średnicy 30 cm. Rurę tą wyprowadzamy z gruntu z głębokości 2,5 m. Na tej głębokości w gruncie umieszczamy poziomo rurę długości 20 mb i średnicy 30 cm, której drugi koniec wyprowadzamy nad powierzchnię gruntu 1m i przykrywamy daszkiem w ten sposób, aby umożliwić wlot powietrza do przewodu. Taka naturalna cyrkulacja w przewodach rur powodować będzie wlot powietrza do pomieszczenia, w którym umieściliśmy ramki z woszczyną. Powietrze to będzie utrzymywało w pomieszczeniu temperaturę +5 °C także wówczas, kiedy na zewnątrz pomieszczenia temperatura przekroczy +20°C.